Woensdag 26 juli 2006
Overnachting: Union Creek Resort
Kosten: 90 dollar
Gereden afstand: 154 miles
Na een zelfgemaakt ontbijt, een partijtje minigolf en een was, verlaten we de camping en rijden naar Bend. Onderweg hebben we nog een mooi uitzicht op de Three Sisters.
In Bend rijden we naar het AAA-kantoor. Never Lost biedt de mogelijkheid om AAA-kantoren als adres in te voeren, heel handig, Zonder problemen vinden we dan ook het kantoor, waar we kaarten van Oregon en Californië halen – onze oude kaarten zijn al behoorlijk gescheurd en gekreukeld. Vlakbij zit een fotozaak waar we onze foto's op CD ROM laten zetten. Dit duurt behoorlijk lang, dus gelegenheid voor een kopje koffie met iets lekkers (duidelijk geen Amerikaans ontbijt gehad deze ochtend) bij Shari's. We kenden deze keten niet, maar een aanrader, zeker als je trek hebt in taart.
En dan weten we het even niet: we kunnen de US 97 naar het zuiden nemen, de snelste route naar Crater Lake, of we kunnen westelijker rijden via een scenic byway. Die laatste zal echter wel meer tijd kosten, en bovendien kunnen we nog langs Lava Butte als we de US 97 nemen. Dus gekozen voor de 97. Vlak onder Bend ligt Lava Butte. Dit gebied vol gestolde zwarte lava bevatte de restanten van een uitbarsting van zo'n 7000 jaar geleden van de Newberry vulkaan. We rijden naar het Entrance Station – onze NPS-pas is hier niet geldig. We nemen een dagkaart en krijgen een kaartje met een tijdstip waarop we naar de Butte kunnen rijden. In verband met de schaarse parkeerruimte boven, wordt het verkeer op deze manier gereguleerd. We hebben nog een half uur waarin we het Visitor Center bezoeken en een wandeling maken langs de Molten Lava Trail, een prachtige trail dwars door een onbegaanbaar zwart landschap. Het is al 6000 jaar geleden dat de Lava Butte is uitgebarsten maar nog steeds groeit hier maar zeer sporadisch iets.
De Lava Butte zelf valt wat tegen. Wel zitten we hoog en hebben een mooi uitzicht over alle vulkanen in de omgeving.
Hierna rijden we rechtstreeks naar Crater Lake. Bij een uitbarsting van de Mount Mazama is de top (zo'n 5000 feet hoog) ingestort. Door nieuwe lavastromen werd de bodem van de krater waterdicht en ontstond er een meer in de krater. Het meer wordt gevoed door sneeuw en regenwater, en is prachtig blauw.
We rijden langs de west rim, waar we een paar keer stoppen om het meer te bewonderen. Sommige mensen zijn heel enthousiast over dit park, maar wij vinden het toch een beetje tegenvallen. Wel is het meer inderdaad heel blauw. Zelf vond ik dat het meer superblauw was, maar dat kwam omdat ik mijn zonnebril nog op had.
De noordingang die wij hebben genomen, is pas in juli opengegaan in verband met de sneeuw. Ook nu zien we nog steeds sneeuw aan de kant van de weg liggen. We hebben de afgrond aan de rechterkant, dat is de kant van de weg waar wij rijden. De weg is smal en de afgrond dichtbij. Voor degenen die het meer helemaal rond willen rijden daarom de tip om met de wijzers van de klok mee te rijden, dan heb je de afgrond aan de andere kant van de weg.
Dan door naar Union Creek waar we een cabin hebben gereserveerd. Het is een eenvoudig, donkerhouten hutje, van binnen lijkt het een gewone motelkamer, met een koelkast en magnetron, en een kleine badkamer. Er is ook een achterdeur, en buiten staat een picknicktafel.
We eten bij Beckie's Cafe, aan de overkant van de Lodge. De bediening is erg aardig, het eten lekker en niet duur; inclusief fooi zijn we met z'n vieren 64 dollar kwijt. In de cabin is het erg warm. We durven geen deur open te doen vanwege de muggen en het duurt dan ook even voor we in slaap vallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten