Klaar voor onze 5e Amerika-reis! We vliegen met North West Airlines naar Seattle en zullen daarvandaan een rondreis gaan maken die 31 dagen later eindigt in San Francisco.
Het is altijd een gehaast om op tijd de deur uit te komen, maar onze vlucht vertrekt pas om 13.00 uur. We hoeven dan ook niet erg vroeg op en kunnen thuis nog ontbijten. We gaan met de trein naar Schiphol. Het is op weg naar het station even uitzoeken wie welke koffer of tas draagt: niet alles is even handzaam, maar gelukkig lukt het wel om met z'n vieren alles in een keer mee te nemen.
Als mijn handtas door de scanner gaat constateert het apparaat iets dat niet in orde is. Het is mijn Zwitsers zakmes – altijd heel handig met kamperen. Helemaal vergeten dat het nog in mijn tas zat. Ik ben bang dat ik het nu na al die jaren kwijt raak, maar dat valt mee. De lengte van het mes wordt gemeten en een superieur wordt er bij gehaald. Deze kijkt me onderzoekend aan en beschouwt me na enig nadenken als een ongevaarlijke dame. Ik mag het mes houden.
Het vliegtuig vertrekt een half uur te laat maar we halen de verloren tijd voor een groot gedeelte weer in. We hebben allemaal een eigen schermpje, en behalve films valt hier nog veel meer op te beleven. Ik hou het bij lezen, verslag schrijven en wat puzzelen. De kinderen vermaken zich opperbest. Ze kunnen hun eigen films uitzoeken. Pas aan het eind van de vlucht ontdekken we nog meer mogelijkheden. Zo kunnen ze on-line ook een soort quiz spelen tegen andere kinderen dan wel volwassenen in het vliegtuig. De spelletjes spreken mij ook wel aan, maar veel tijd om ze uit te proberen heb ik dan al niet meer. Om twee uur plaatselijke tijd komen we in Seattle aan. Het is er mooi weer en onbewolkt. Vanuit de lucht en als we op het vliegveld het vliegtuig uitlopen zien we een besneeuwde bergtop. Is dit Mount Rainier?
We zijn weer als laatste door de controle (gebeurt altijd, waarom weet ik niet; op een of andere manier gaat onze rij altijd het langzaamst; deze keer werden alle gezinnen met kinderen en alle gehandicapten naar onze rij geleid en mochten voorgaan). De controle is uitvoerig. Martin en ik moeten een vingerafdruk laten maken, links en rechts, en daarna worden we op de foto gezet. Voor de kinderen hoeft het nog niet.
We moeten vervolgens met een treintje naar de bagageruimte. Als we met onze tassen en koffers verder gaan moeten we weer door een controle. Eindelijk kunnen we naar het kantoor van Hertz. Papieren regelen en dan de auto ophalen. We mogen niet zelf een auto uitzoeken, maar we zijn tevreden met de Mazda MPV die voor ons klaar staat. Voordeel is dat er een Hertz Neverlost systeem op zit dat we er gratis bij krijgen. (Wij hadden dat niet besteld.) Er loopt een opgewekte jongedame van Hertz rond die we nog snel even wat vragen over de auto stellen. Met plezier legt ze de werking van de auto en van Neverlost uit. Wij hebben in al onze Amerika-vakanties met onze kaart en de routebeschrijvingen van de motels die we geboekt hadden altijd makkelijk de weg kunnen vinden, maar in de stad lijkt het ons wel handig, dus programmeren we meteen ons hotel in. En inderdaad, het is wel makkelijk, maar het gaat toch een keer fout als er twee aanwijzingen iets te snel achter elkaar komen. Het is ook wel weer wennen, een heel andere auto. Maar goed, dankzij de "recalculating route" (het satellietsysteem rekent zodra je fout rijdt een nieuwe route uit) komen we toch bij ons hotel, de University Inn.
Van buiten ziet het hotel er niet echt spectaculair uit, maar er is gratis parkeerruimte, we hebben een mooie kamer met koelkast en magnetron en in de lobby gratis internet. Het is mooi weer en in het kader van "zo lang mogelijk wakker proberen te blijven" nemen we een duik in het zwembad.
Tegen 6 uur besluiten we te kijken of er in de buurt een restaurant zit. Na een blok lopen zien we een IHOP (International House of Pancakes). Tijdens al onze reizen zijn we nog nooit een IHOP tegengekomen, dus we pakken deze kans nu meteen – we hebben na zo'n lange dag natuurlijk ook helemaal geen zin meer om uitgebreid te gaan zoeken. Gelukkig staan er veel meer zaken op het menu dan alleen maar pannenkoeken. We eten niet uitgebreid want eigenlijk willen we allemaal zo snel mogelijk naar bed. Zodra we terug zijn in het hotel gaan we dan ook direct slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten