zondag 23 oktober 2011

31 juli South Lake Tahoe - Yosemite


Maandag 31 juli 2006
Overnachting:
Curry Village, Yosemite NP
Kosten: $124
Gereden afstand: 224 miles



We ontbijten heel eenvoudig in het motel met koffie, jus d'orange en zoete broodjes. Niet genoeg om er een hele dag op te teren dus we rijden eerst nog langs een supermarkt. Ook stoppen we even bij het vlakbij gelegen AAA-kantoortje. We waren bij het vorige kantoor vergeten om een kaart van het gehele westen van Amerika te vragen. We vinden het altijd leuk om op een dergelijke kaart onze route met een gele markeringsstift aan te geven.
Vanaf South Lake Tahoe zijn er meerder mogelijkheden om naar Yosemite te rijden. Een logische route is die langs Bodie en Lee Vining, om via de Tioga Pass het park binnen te rijden. Wij zijn echter al bij een vorige vakantie in Bodie geweest en we zullen later in de vakantie nog de Tioga Pass nemen, en besluiten daarom om nu via de SR 88 te gaan.
Dit blijkt een verrassend mooie route door de bergen te zijn. We rijden over de Kit Carson Pass. Onderweg picknicken we aan een picknicktafel met een mooi uitzicht over een meer. Ook komen we het zoveelste bord 'roadworks ahead' tegen.






Bij Jackson komen we op de Historic Hwy 49, de oude goudzoekersroute. We zien een paar merkwaardige reclameborden. Zo adverteert een kapper met de kreet: "If you got hair, go to …"  en een antiekhandelaar prijst zijn waren aan met de mededeling dat hij antiek op voorraad heeft, zowel oud als nieuw!
We rijden nog een stukje naar het noorden om Sutter Creek te bezoeken. Volgens de Lonely Planet zijn er leuke winkels dus dat leek wel aardig voor de dames. Helaas, de winkels vallen tegen, maar het plaatsje, uit 1850, ziet er authentiek uit. Leuk, vind ik, maar Martin vindt het maar niets, hij noemt het kitsch.




Verder naar het zuiden maken we een stop bij het Columbia State Park. Dit stadje kent nog een oud deel, dat helemaal weer in de stijl van de jaren '50 van de 19e eeuw is teruggebracht. Er lopen mensen rond in kleding uit die tijd, de winkels zijn  ingericht zoals ze toen ingericht waren en er worden beroepen uit die tijd uitgeoefend.





Martin vindt het allemaal maar supertoeristisch. Vergeleken met dit Columbia State park vindt hij nu opeens dat Sutter een origineel authentiek Amerikaans dorpje is.
Vlakbij het parkeerterrein is er een mogelijkheid voor "gold panning": goud zoeken met behulp van een schaal waarin zand en grind met water wordt rondgedraaid, zodanig dat op een gegeven moment het eventueel aanwezige goud als glinsterende stukjes zichtbaar zijn.
Je kunt een "pan" huren, en zelf aan de slag gaan, maar voor een paar dollar meer kun je ook nog een toelichting erbij krijgen met een oefenpan waar al wat goud in verstopt zit. Helaas wordt er niet veel gevonden. Dat is ook niet zo verwonderlijk omdat het best wel druk is en iedereen de hele dag in hetzelfde zand staat te zoeken. Behalve het goud dat in hun oefenpan zat (zes korreltjes) vinden Judith en Marijke zelfs ondanks onze zeer deskundige hulp nog slechts 1 goudkorreltje. Wel vinden ze nog wat mooi gekleurde steentjes en al met al vinden ze het toch wel leuk om te doen.




Om half vijf besluiten we dat het hoog tijd wordt om verder te rijden, richting Yosemite. Het is nog een aardig eindje rijden, en de wegen zijn bochtig. Het is dan ook al 7 uur als we eindelijk in onze kamer zitten in Curry Village. Hier heb je tenten, cabins en er zijn een paar motelkamers. Van deze laatste zijn er niet veel van, maar wij zagen een half jaar geleden opeens op internet dat er een voor drie dagen vrij kwam en hebben toen deze geboekt. Het is een eenvoudige motelkamer maar we hebben een eigen douche, wc, privacy en geen snurkende buren in een tent naast ons.




 
Als we de auto uitgepakt hebben, zoeken we een plekje op de grote parkeerplaats bij Camp Curry. Dat valt nog niet mee, het hoofdgedeelte staat helemaal vol en we rijden naar het onverharde terrein ernaast. Hier kiezen we een plekje uit waarvan we denken dat er de minste kans is dat een beer onze auto gebruikt als opstapje naar de takken met appels van deze voormalige boomgaard. Ook de vrije plek pal naast een door de rangers neergezette grote berenval lijkt ons niet zo'n goede keus. Uiteindelijk parkeren we de auto ergens onder een dennenboom en halen daarna al onze bagage (en alle voedselkruimels) uit de auto. Bij het inchecken moesten we een formulier tekenen waarop stond dat we geen voedselresten in de auto mochten achterlaten opdat beren niet in de verleiding zouden komen om de auto open te breken. Als we dat toch zouden doen, dan kon je een boete krijgen.
We pakken daarna de gratis shuttlebus en rijden naar de Yosemite Lodge om daar te eten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten